Jedno z najstarszych i podstawowych badań nieinwazyjnych serca (historia sięga początków XIX wieku) polegające na rejestracji elektrycznych sygnałów pracy serca ze ściany klatki piersiowej. Bardzo dobre badanie do wykrywania zaburzeń rytmu i przewodzenia w mięśniu sercowym. Pozwala także identyfikować niedokrwienie serca i blizny pozawałowe oraz uwarunkowane genetycznie zaburzenia przewodzenia. Sugeruje nieprawidłowości morfologii serca (np. przerosty).
Pełny zapis ekg rejestrowany przez kilka-kilkanaście minut. Zwiększa szansę wykrycia arytmii, głównie skurczów dodatkowych, ew zaburzeń przewodzenia w sercu.
Badanie wykonywane na bieżni ruchomej, pozwala na analizę pracy układu krążenia podczas wysiłku. Analizie poddawany jest zapis ekg, ciśnienie tętnicze, objawy kliniczne zgłaszane przez pacjenta, a czasami też wysycenie krwi włośniczkowej tlenem (pulsoksymetria).
Rejestracje zapisów od 24 godzin do 7 dni, zapisy 3 i 12 odprowadzeniowe. Jest to badanie polegające na przedłużonej rejestracji zapisów ekg podczas codziennej aktywności pacjenta. Zapisu dokonuje się na małych rejestratorach przenośnych mocowanych do paska lub na szyi pacjenta. Standardowo wykonywany jest zapis 3-odprowadzeniowy przez 24 godziny. Dużo więcej informacji dostarczają zapisy dłuższe i 12-odprowadzeniowe.
Metoda rejestracji zaburzeń pracy serca występujących sporadycznie. Pacjent nosi przy sobie mały rejestrator przez dłuższy okres (tydzień-miesiąc) i w chwili pojawienia się arytmii samodzielnie dokonuje rejestracji zapisu ekg.
Całodobowy, automatyczny pomiar ciśnienia tętniczego rejestrowany przez urządzenie przenośne. Pozwala na analizę zmienności ciśnienia tętniczego w ciągu doby. Podczas badania wykonywane są częste pomiary ciśnienia tętniczego poza otoczeniem medycznym eliminując tzw. nadciśnienie białego fartucha. Badanie pozwala na wykrywanie, a także ocenę skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego.
Podstawowe badanie kardiologiczne, wykonywane poprzez ścianę klatki piersiowej umożliwiające obrazowanie serca za pomocą ultradźwięków. Na ekranie monitora uzyskuje się obraz (" echo") powstający w wyniku odbicia od badanych struktur wewnątrz ciała fali ultradźwiękowej wysyłanej z głowicy aparatu. Badanie to umożliwia w sposób nieinwazyjny ocenę struktur anatomicznych serca. Pozwala ocenić ruch mięśnia sercowego i zastawek wewnątrzsercowych, a także przepływ krwi w obrębie przedsionków i komór serca, dużych naczyń krwionośnych (aorta, żyły główne, tętnica i żyły płucne) oraz naczyń wieńcowych.
Badanie echokardiograficzne wykonywane od strony przełyku (pacjent połyka sondę jak podczas gastroskopii). Badanie pozwala na dokładniejsze obrazowanie struktur serca.
Jest to badanie echokardiograficzne obciążeniowe, które łączy w sobie dwie metody diagnostyczne: elektrokardiografię wysiłkową (próby wysiłkowej EKG) i badanie echokardiograficzne (echa serca). Echokardiograficzna próba obciążeniowa polega na wykorzystaniu różnego typu testów pobudzających kurczliwość i/lub wywołujących kontrolowane niedotlenienie mięśnia sercowego z jednoczesną echokardiograficzną oceną kurczliwości serca. Jednym ze sposobów echokardiografii obciążeniowej jest: próba farmakologiczna - polega na podaniu leków nasilających zapotrzebowanie mięśnia serca na tlen, takich jak dobutamina, dipirydamol, adenozyna.
Jest to badanie sprawdzające poprawność działania wszczepionego urządzenia - stymulatora lub kardiowertera-defibrylatora serca. Wymaga zastosowania odpowiedniego programatora, który po nawiązaniu połączenia ze wszczepionym urządzeniem pozwala przeprowadzić podstawowe testy - np. pomiar progu stymulacji, lub czucia, jak również odpowiednio zmodyfikować parametry pracy urządzenia. Badanie powinno być wykonywane przynajmniej raz na pół roku.
Badanie ultrasonograficzne metodą Dopplera, to podstawowe nieinwazyjne badanie z zakresu diagnostyki chorób naczyń. Służy ono do oceny przepływu krwi przez naczynia wykorzystując zjawisko odbicia fali wysokiej częstotliwości (ultradźwięków) od krwinek czerwonych. Od wielu lat jest uznawana za „złoty standard” w badaniu chorób tętnic i żył. Jest to metoda alternatywa dla innych badań naczyniowych wymagających użycia dawki promieniowania rentgenowskiego i ewentualnie hospitalizacji (angio-tomografia, flebografia lub arteriografia). Głównymi zaletami badania USG metodą Dopplerowską są nieinwazyjność, szybkość badania i powtarzalność wyników przy zachowaniu czułości i swoistości tej metody.
Schorzenia, którymi się zajmujemy